hənək

is. <ər.> Zarafat. Əvvəli hənək, axırı dəyənək. (Ata. sözü). Belə hənəkmi olur; Əl qan, üz qan, yaxa qan. S. A.. Hənək etmək (eləmək) – zarafat etmək, zarafatlaşmaq, hənəkləşmək, şuxluq eləmək. . . Qəvvas səsləndi . . and olsun cavan canuva, mən səniynən hənək eləyirdim. (Nağıl). Sarımtıl arılar, xallı kəpənək; Ballı çiçəklərlə eləyir hənək. H. K. S..